Multicultureel

De belevenissen van de beide kameraadjes zijn een afspiegeling van een samenleving die nog geloof hecht aan de vooroorlogse normen en waarden.
In het Nederland van de jaren veertig en vijftig moeten de eerste gastarbeiders nog naar ons land komen; de multiculturele samenleving is nog heel ver weg. Mensen uit andere culturen, zeker als ze een ander kleurtje hebben, komen eigenlijk alleen voor in avonturenboeken, stripverhalen en geillustreerde tijdschriften als De Spiegel en De Katholieke Illustratie die regelmatig berichten over de zegenrijke arbeid van zendeling en missionaris bij de 'onbeschaafde zwartjes' in het verre Afrika. Tegen deze achtergrond moet de rol van Sjimmie in de strip beoordeeld worden. Sjimmie praat in die tijd gebrekkig Nederlands, in de trant van "Sjimmie bang zijn! Sjimmie niks gedaan heb!"
Naïviteit en onbekendheid met de wereld buiten huis en haard liggen aan die neerbuigende strekking jegens Sjimmie ten grondslag en geen racisme of iets van dien aard.

Gelukkig is met het veranderen van de samenleving ook de spreekvaardigheid van Sjimmie toegenomen en zijn beide belhamels -wat dat aangaat- niet van elkaar te onderscheiden. Sinds de jaren tachtig dienen de afleveringen van de strip juist als voorbeeld hoe jongeren van verschillende etnische herkomst, gelijkwaardig met elkaar omgaan.